arada gelir sıkıntılar vol.18

24 mart 2020..

günlük sıradan dertlerimizle boğuşurken bir anda (aslında 3 aydır beklenen) kendimizi "pandemi" içerisinde bulduk..

böylece ben yeni bir kelime öğrendim "pandemi/salgın" demek kısaca..

tüm bunların ötesinde her şeyin iyi olacağını umud ediyorum ve kendime payıma düşen dikkati göstermeye çalışıyorum.

ben o 2020'den talepler kısmında 13. maddeyi boş bırakmayacaktım, evrenin gönderdiğini kabul ediyorum gibi beylik laflara hiç gerek yokmuş.

şehirde yaşamanın işkence olduğu zamanlar; sanki kendimi dondurdum bu belirsiz zaman geçsin diye bekliyorum. bu kadar verimsiz, işlevsiz hissetmemiştim. işime odaklanamıyorum, çok basit canım istemiyor. gündelik şımarıklıkları katlanır bulamıyorum.

durmadan kendimi motive ediyorum, sabah uyan güzel bir kahve iç... pijamadan kurtul vb. ama saat 15.00 gibi uyku çöküyor, uyumak istiyorum.. uyumak ve uyumak daha çok uyumak..

ayrıca herkesin kendi içimize döndük safsataları beni boğuyor, ya bırakkk demek istiyorum, adem oğlu bunca zaman kendi içine dönmemiş şimdi mi dönecek. onca salgın, savaş, afet görmüş hiç bir bok değişmemiş. içinde ne olduğu ile ilgilide şüphelerim var, çok dönmeyelim o içlere.

ama şu noktada kendimi tebrik ediyorum, tüm kurallara (özen göstererek) riayet gösteriyorum. iyi mi kötü mü onu da bilmiyorum zira okumuş olduğum onca roman hikaye, izlemiş olduğum filmler kurallara uyum göstermeden önce bir ayyy bir kendine gelll'in altını kalınca çizer hani ya. wtf? başka napayım?

valla çok daraldım acayip daraldım, en çok da o boş bıraktığım madde için kendime kızdım, lannnnn ucu açık dua mı edilir fuck! bu aralar biraz fak fuk yapacak bir şey yok çok daraldım sorry .;(

bakın ne oldu, içimize döndük ne oldu orada küfür kıyamet, alll al işte!